Work hard, play hard, stay poor(-ish)

Dit essay stond op 11 maart 2023 in FD Persoonlijk en werd op 19 maart 2023 getipt in de Havermelkelite.

Hoe je als ‘streefklasser’ klem zit in de almaar duurder wordende stad. Journalist Jessica Kuitenbrouwer (29) wil niets liever dan een fatsoenlijk volwassen leven opbouwen in de grote stad, maar gaat dat eigenlijk wel met haar middeninkomen?

Zo, dus dit is wat wij met veel pijn en moeite waarschijnlijk nog steeds niet kunnen kopen, dacht ik terwijl ik het bruine tegelwerk van de badkamer op stapte. Het licht in de hal flikkerde. Vanuit het slaapkamerraam zag ik de volgende kandidaten al aankomen op hun VanMoofs. Ruim een kwartier te vroeg — strategie waarschijnlijk. Onnodig, want ik zag aan hun kleding dat hun bod in ieder geval hoger zou zijn dan het onze.

Beneden was de makelaar, ongeïnteresseerd tegen het aanrecht hangend, het internet aan het afscrollen. Ik veinsde een glimlach naar hem terwijl ik een brochure van de keukentafel nam en wenste het VanMoof-stel veel plezier. Buiten boog ik me zuchtend over mijn verroeste Personal Bike. Koude wind sloeg me om de oren.

Lees “Work hard, play hard, stay poor(-ish)” verder

‘De influencer’ – ik stink er altijd in

Dit artikel stond op 29 oktober 2022 in NRC.

Op het moment dat ik het spiegeltje in mijn hand gedrukt kreeg, wist ik het eigenlijk al: er was iets misgegaan. Nerveus bewoog ik het naar mijn gezicht. „Oh…. ja… mooi!”, kwam uit mijn keel terwijl ik dacht: „Nee! Nee! Nee! Nee! Nee!” „Misschien als ik opsta…?”, praatte ik mezelf nog moed in, maar ook in de grote wandspiegel in de salon zag ik het toch echt heel duidelijk: twee dikke donkere strepen dwars over mijn voorhoofd. Alsof iemand er met een smeltende reep chocola op getekend had.

Ik rekende 109 euro af (óók een vrijwel onzichtbare lash treatment) en op de fiets terug kon ik alleen maar denken aan de bespreking die ik de volgende ochtend zou hebben – en hoe de hoofdredacteur van de krant waarschijnlijk geen woord zou horen van wat ik zou zeggen, totaal afgeleid door mijn belachelijke wenkbrauwen en de rode, nog geïrriteerde huid daaromheen. „Stomkop!”, gromde ik tegen mezelf, „waarom leek je dit nou een goed idee?”

Lees “‘De influencer’ – ik stink er altijd in” verder